Spis treści:
 
Część 1 - Definicja i opis konstrukcji "ziarna dobra"
         - Ślady struktury "Ziarna" w modlitwie różańcowej

Część 2 - Ślady "Ziarna" w wizjach i dziełach religijnych

Część 3 - Ślady "Ziarna" - Słowa Bożego w modlitwach ludzi i obietnicach Chrystusa:

Część 4 - Głos społeczny, o cierpieniu, godzina Zmartwychwstania, 7 "dni" w życiu człowieka, zakończenie
 

Jezus pouczał przez przypowieści i używał wielu porównań. Często natrafiał na niezrozumienie słuchaczy i musiał je dodatkowo tłumaczyć. Przykłady znajdujemy między innymi w Ewangelii wg św. Mateusza:

- "I mówił im: Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści?" (św. Mateusz 4:13).
- "Odpowiedział im: I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie ..." (św. Mateusz 7:14).
- "Jezus zauważył to i rzekł im: Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł? Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków, kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy? Odpowiedzieli Mu: Dwanaście. A kiedy połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów pełnych ułomków? Odpowiedzieli: Siedem. I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie?" (św. Mateusz 8:17-21).
 
Te ilościowe i jakościowe relacje, o których wspomina Jezus mają swoje odbicie w budowie "ziarna dobra".

Rozpoczynając opis Ewangelii św. Jan daje świadectwo o Słowie (1:17-18) - "Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył". W ósmym rozdziale (8:26) Jan zaś opisuje jak Jezus świadczy Żydom o Ojcu - "Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał jest prawdziwy, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego", a w dalszej części w rozdziale czternastym (14:24) Jezus wyraźnie precyzuje, kto jest Autorem nauki, którą on głosi: "A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca". Również w rozdziale czternastym (14:16,17 i 26) czytamy o trosce jaką przejawia Chrystus w stosunku do ludzi, którzy Go miłują i zachowują Jego przykazania: "Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. (...) A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem". Również w Ewangelii wg św. Łukasza (24:44-49) znajdujemy "ostatnie pouczenia" Jezusa już po Jego Zmartwychwstaniu -"Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka". Obietnicą Ojca jest zesłanie Ducha Świętego, który przez liczne wizje, objawienia i refleksje przypomni i wyjaśni co niezrozumiałe oraz odsłoni to, co jeszcze jest zakryte w ludzkich sercach i umysłach.

W poniższym opracowaniu postaram się zaakcentować związki w strukturze "ziarna", które zauważyłem w odniesieniu do objawienia "Tajemnicy Szczęścia" z XIV w. św. Brygidzie Szweckiej, objawienia "Serca Jezusowego" z XVII w. św. Małgorzacie Marii Alacoque, objawienia "Miłosierdzia Bożego" w latach 1931-1938 św. siostrze Faustynie oraz objawienia "Zwycięskiej Królowej Świata" pochodzące z lat trzydziestych i czterdziestych ubiegłego stulecia, których doświadczyła siostra Maria Natalia na Węgrzech. W części końcowej natomiast przedstawię modlitwy Jana Pawła II związane z obchodami Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, które znajdują swoje odbicie w obszarach istniejących w strukturze "ziarna".

Czytając przedstawione teksty modlitw, i wsłuchując się w ich wewnętrzny rytm należy mieć na uwadze miejsce oraz epokę historyczną w której modlitwy powstawały, a co się z tym wiąże świadomość ludzi do których Duch Święty kierował wizję i swoje Słowo. Duch Święty zawsze poucza umysł człowieka w sposób prosty i zrozumiały, a w sercu zostawia ślad. Śladu tego nie możemy jednak bezpośrednio przekazać innym ludziom. Możemy się jedynie podzielić tym darem przez wyraz uczuć i pragnień i uzewnętrznić ten Boży ślad poprzez swoje zachowanie i dobre uczynki. Wrażliwe dusze wspomagane dodatkowym talentem mogą zrodzić modlitwę czy też dzieło pisane lub artystyczne. Im rozleglejsza jest ludzka świadomość, zakres uczuć i wiedza tym bogatsze w informacje mogą być te ludzkie przekazy doświadczone w wizjach.

W roku 1999 św. Brygida Szwedzka (Birgitta Birgersdotter 1303-1373) została przez Jana Pawła II ogłoszona za jedną z patronek Europy. Ta pochodząca ze Szwecji święta otworzyła swoje serce na łaskę Bożą i odkryła tajemnice, które przed wielu ludźmi są zakryte. Około roku 1368 św. Brygida przebywała w Rzymie. W czasie modlitwy przed krucyfiksem w Bazylice św. Pawła za Murami (Basilica Papale di San Paolo fuori le Mura) św. Brygida przeprowadziła rozmowę z Chrystusem Ukrzyżowanym. Owocem tej rozmowy było objawienie św. Brygidzie zbioru 15 modlitw zwanych popularnie "Tajemnicą szczęścia" (Misterium beatitudinis). Godnym uwagi jest fakt, że Bazylikę św. Pawła zbudowano w miejscu, gdzie wcześniej pochowano ciało św. Pawła po jego egzekucji. Sądzę, że związek objawienia 15 modlitw w miejscu gdzie znajduje się grób świętego Pawła nie jest przypadkowy. Piętnaście modlitw objawionych św. Brygidzie wiąże się bowiem z łącznikami miłości wynikającymi z "Hymnu o miłości" św. Pawła, który zawarł w Pierwszym Liście do Koryntian (13:1-13). Łączniki opisałem w części 1 - pkt U. W "ziarnie jest w sumie 15 łączników:

 1. Cierpliwość - Miłość cierpliwa jest,
 2. Łaskawość - łaskawa jest.
 3. Życzliwość - Miłość nie zazdrości,
 4. Umiarkowanie - nie szuka poklasku,
 5. Pokorność - nie unosi się pychą;
 6. Skromność - nie dopuszcza się bezwstydu,
 7. Zgodność - nie szuka swego,
 8. Łagodność - nie unosi się gniewem,
 9. Przebaczenie - nie pamięta złego;
10. Uczciwość - nie cieszy się z niesprawiedliwości,
11. Szczerość - lecz współweseli się z prawdą.
12. Wierność - Wszystko znosi,
13. Ufność - wszystkiemu wierzy,
14. Serdeczność - we wszystkim pokłada nadzieję,
15. Mężność - wszystko przetrzyma.

Poniżej przedstawiam zestawienie treści modlitwy z łącznikiem miłości. Do każdej z 15 modlitw objawionych św. Brigidzie przypisuję jeden łącznik miłości. Występujące zgodności treści modlitwy ze znaczeniem łącznika utwierdzają w przekonaniu o prawidłowym doborze 15 łączników w konstrukcji "ziarna". W nawiasie podaję numer linii "Hymnu o miłości" z której łącznik wynika począwszy od linii 13:4 - "Miłość cierpliwa jest" - Cierpliwość (1).

Pierwsza Modlitwa - Mężność (15)
O Jezu Chryste! Słodkości odwieczna wszystkich, obejmujących Cię miłością, Radości przewyższająca wszelkie szczęście i oczekiwanie, prawdziwe Zbawienie i Nadziejo każdego grzesznika. Ty, który objawiłeś, że największym Twoim zadowoleniem jest być między ludźmi, tak że z miłości dla nich po upływie zapowiedzianych czasów przyjąłeś naturę ludzką, wspomnij sobie, o Jezu, wszystkie cierpienia zniesione od chwili poczęcia, a zwłaszcza w czasie swojej świętej Męki, jak to przewidziała odwieczna myśl Boża i jak zdecydowała wola Najwyższego. Wspomnij sobie, Panie, że urządzając Wieczerzę Eucharystyczną wraz z uczniami, po umyciu im nóg, dałeś swoje Najświętsze Ciało i drogocenną Krew, a udzielając pociechy z właściwą sobie dobrocią przepowiedziałeś bliską swoją Mękę. Wspomnij na smutek i gorycz, które w udręczonej Duszy odczułeś, wyznając wobec najbliższego otoczenia: "Smutna jest dusza moja aż do śmierci". Wspomnij wszystkie obawy, niepokoje i boleści, które Twoje delikatne Ciało znosiło przed ukrzyżowaniem, kiedy po odprawieniu po raz trzeci modlitwy, oblewając się krwawym Potem, zostałeś zdradzony przez swojego ucznia Judasza, aresztowany przez wybrany naród, oskarżony przez fałszywych świadków , niesprawiedliwie sądzony przez trzech sędziów, tuż przed uroczystym świętem Wielkanocy czyli Paschy. Wspomnij, że przywiązano Cię do słupa i rozdarto Ciało biczami, że byłeś obnażony z własnych szat i odziany w inny strój na pośmiewisko. Że Cię ukoronowano cierniami, do ręki włożono trzcinę, zasłonięto oczy i twarz, że Cię policzkowano i obrzucono obelgami. Na pamiątkę tych wszystkich zniewag i boleści, które wycierpiałeś w okresie poprzedzającym Mękę Krzyża, daj mi przed nadejściem śmierci przeżyć prawdziwą skruchę serca, szczerą i całkowitą spowiedź, odprawić godne zadośćuczynienie i otrzymać odpuszczenie wszystkich grzechów. Amen.

Po tej modlitwie i po każdej następnej należy odmówić: "Ojcze Nasz" i "Zdrowaś Maryjo" oraz Westchnienie - Jezu, Miłości moja, bądź uwielbiony i zmiłuj się nade mną!
Modlitwy "Ojcze Nasz" i "Zdrowaś Maryjo" kierujemy do Boga Ojca i Matki Bożej korzystając z pomocy siedmiu Duchów Bożych, które opisałem w części 2.

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje (Duch Radości);
przyjdź Królestwo Twoje (Duch Miłości);
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi (Duch Ufności).
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj (Duch Cierpliwości);
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom (Duch Łagodności);
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie (Duch Wierności),
ale nas zbaw ode Złego (Duch Pokoju).
Amen.

Zdrowaś Maryjo (Duch Pokoju),
łaski pełna (Duch Ufności),
Pan z Tobą (Duch Wierności),
błogosławionaś Ty między niewiastami (Duch Radości),
i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus (Duch Miłości).
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi (Duch Łagodności)
teraz i w godzinę śmierci naszej (Duch Cierpliwości).
Amen.

Druga Modlitwa - Cierpliwość (1)
O Jezu! Prawdziwa wolności Aniołów, Raju niezmąconego szczęścia, wspomnij sobie na odrazę i smutek, które odczułeś, kiedy nieprzyjaciele otoczyli Cię jak wściekłe lwy i tysiącami zniewag, policzkowaniem, kaleczeniem i innymi wymyślnymi udrękami prześcigali się w zadawaniu cierpień. Ze względu na te tortury i stek obelżywości, błagam Cię, Boski Zbawicielu, wyzwól mnie z więzów wszystkich nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych, a roztaczając błogosławioną opiekę prowadź drogą doskonałości do zbawienia wiecznego. Amen.

Trzecia Modlitwa - Pokorność (5)
O Jezu! Stworzycielu nieba i ziemi, którego żadna rzecz nie może ograniczyć ani objąć, Ty, który ogarniasz i zespalasz wszystko swoją potęgą, wspomnij sobie na gorzką boleść, którą odczuwałeś, kiedy kaci, przywiązując Twoje święte ręce i nogi do krzyża, przeszyli je na wylot grubymi, stępionymi gwoździami. Rozciągając Cię z niesłychanym okrucieństwem na krzyżu, nie syci Twych cierpień, miotali obelgi na wszystkie strony i dając upust swojej wściekłości, powiększali Twoje Rany przez zadawanie dodatkowych katuszy. Ze względu na ogrom cierpień, których doświadczyłeś podczas ukrzyżowania, daj mi Twoją świętą bojaźń i Twoją prawdziwą miłość. Amen.

Czwarta Modlitwa - Przebaczenie (9)
O Jezu! Lekarzu niebieski, wzniesiony na krzyżu, by nasze rany uleczyć Twoimi, wspomnij na obicia i złamania, jakich doznałeś w swoich członkach, tak że każdy z nich został w jakiś sposób naruszony. Od stóp do głów nie znaleziono miejsca na Twoim Ciele, które nie byłoby pokryte raną. w takim stanie poniżenia, zapominając o własnych cierpieniach, nie przestawałeś modlić się do Ojca za nieprzyjaciół słowami: "Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą co czynią" , Na mocy tego bezgranicznego Miłosierdzia i na pamiątkę owej boleści, spraw, żeby pamięć o Twojej gorzkiej Męce przywiodła nas do doskonałej skruchy i przyniosła odpuszczenie wszystkich popełnionych grzechów. Amen.

Piąta Modlitwa - Życzliwość (3)
O Jezu! Zwierciadło odwiecznego Blasku, wspomnij na smutek, którego doznałeś, kiedy w świetle Boskiego poznania, rozważając nad przeznaczeniem tych, którzy mieli być odkupieni dzięki zasługom Twojej świętej Męki, widziałeś zarazem wielkie tłumy skazanych, którzy szli na potępienie z powodu rozlicznych grzechów. Żal Ci było tych nieszczęśliwych ludzi zgubionych i zrozpaczonych. Przez to bezgraniczne współczucie i miłosierdzie, a zwłaszcza przez wzruszającą dobroć okazaną skruszonemu łotrowi współukrzyżowanemu na Golgocie, kiedy Mu powiedziałeś: "Dziś ze Mną będziesz w raju!", błagam Cię, o słodki Jezu, okaż miłosierdzie mnie grzesznemu w godzinę śmierci. Amen.

Szósta Modlitwa - Zgodność (7)
O Jezu! Łaskawy i upragniony Królu, wspomnij na boleść, którą odczułeś, kiedy nagi jak nędzarz, przykuty do krzyża, zostałeś na tym drzewie hańby wyśmiany i wzgardzony. Wszyscy Twoi krewni i przyjaciele opuścili Cię z wyjątkiem ukochanej Matki, która stała wiernie przy Tobie podczas konania. Ty zaś poleciłeś Ją swojemu wiernemu Uczniowi, mówiąc do Najświętszej Maryi Panny: "Niewiasto, oto syn Twój!" i do świętego Jana: "Oto Matka Twoja!" Błagam Cię, o mój Zbawicielu, przez miecz boleści, który ongiś przeszył duszę Twojej Najboleśniejszej Matki, współczuj ze mną we wszystkich utrapieniach i doświadczeniach, zarówno cielesnych jak i duchowych, abym je wszystkie przezwyciężył w życiu a zwłaszcza w ostatniej godzinie przed nadejściem śmierci. Amen.

Siódma Modlitwa - Skromność (6)
O Jezu! Źródło niewyczerpanej litości, który z głęboką miłością wypowiedziałeś na krzyżu tęsknotę: "Pragnę!" Było to pragnienie zbawienia rodzaju ludzkiego. Proszę Cię, o mój Odkupicielu, rozpal pragnienia naszych serc, byśmy wytrwale we wszystkich podejmowanych czynnościach dążyli do doskonałości. Wygaś w nas całkowicie pożądliwość ciała i żądze światowe. Amen.

Ósma Modlitwa - Umiarkowanie (4)
O Jezu! Słodyczy serc, niepojęta Dobroci, przez gorzką żółć i ocet, których skosztowałeś na krzyżu z miłości ku nam, spraw, byśmy godnie przyjmowali Twoje Ciało i Twoją bezcenną Krew, lekarstwo i pociechę naszych dusz, w czasie ziemskiego pielgrzymowania i w godzinie śmierci. Amen.

Dziewiąta Modlitwa - Szczerość (11)
O Jezu! Cnoto królewska, Radości ducha, wspomnij na boleść, którą znosiłeś, kiedy zatopiony w smutku z powodu zbliżającej się śmierci, znieważony, wykpiony przez wybrany naród, opuszczony przez Ojca Twego, wołałeś głośno: "Boże Mój, Boże Mój, czemuś Mnie opuścił?" Zaklinam Cię, o mój Zbawicielu, przez doznaną trwogę, abyś mnie nie opuścił podczas Cierpienia i trwogi, jakie wywołuje zbliżająca się śmierć i sąd Boży. Amen.

Dziesiąta Modlitwa - Wierność (12)
O Jezu! który jesteś Początkiem i Końcem wszystkich rzeczy, życiem i Szczytem cnót, wspomnij sobie, że ze względu na mnie zostałeś pogrążony w niezmierzonych boleściach. Przez ten bezmiar cierpień, spowodowany okrutnymi Ranami, które zadały grzechy świata, naucz mnie zachować z prawdziwą Miłością Twoje przykazania, bo one dla tych, którzy Cię kochają, są łatwą i jedyną drogą do zbawienia. Amen.

Jedenasta Modlitwa - Łagodność (8)
O Jezu! Niezgłębione źródło Miłosierdzia, błagam Cię z uwagi na pamięć o Twoich Ranach, których dojmujący ból doszedł do szpiku kości i wypełnił wszystkie wnętrzności, wyrwij mnie nędznego z grzechów i ukryj w głębi tych Ran przed zagniewanym Obliczem Sprawiedliwości, aż minie Twe oburzenie i słuszny gniew. Amen.

Dwunasta Modlitwa - Uczciwość (10)
O Jezu! Zwierciadło prawdy , Miłości, zwieńczająca wszystkie siły ducha, Znaku jedności, rozdarty i umęczony obfitym upływem godnej uwielbienia Krwi, wspomnij na niezliczone Rany, które okryły Cię od stóp do głów. O niezmierna i totalna boleści, którą znosiłeś w swym dziewiczym Ciele z miłości ku nam. Jezu Chryste, co mogłeś nadto dla mnie uczynić? Czego jeszcze nie dokonałeś? Zaklinam Cię, o mój Zbawicielu, wszystkie swoje Rany znacz drogocenną Krwią w moim sercu, abym mógł w nim ustawicznie czytać boleść i miłość Twoją. Spraw, aby przez moje przylgnięcie do Twojej Męki zaznaczył się w mojej duszy owoc Twych cierpień. Niech Twoja miłość wzrasta w niej codziennie do czasu, aż stanę przed Tobą, Skarbie wszystkich dóbr i wszystkich radości. O słodki Jezu, daj mi w życiu wiecznym to, o co Cię błagam. Amen.

Trzynasta Modlitwa - Ufność (13)
O Jezu! Odwieczna Potęgo, Królu nieśmiertelny i niezwyciężony, wspomnij na boleść, którą znosiłeś, kiedy opuściły Cię wszystkie siły, zarówno ciała jak i ducha, kiedy skłaniając głowę oświadczyłeś: "Wykonało się". Błagam Cię, Panie Jezu, przez zupełne wyczerpanie i przygniatający niepokój, jakich doznałeś przed dopełnieniem dzieła Odkupienia, zmiłuj się nade mną w ostatniej godzinie życia, kiedy dusza moja będzie w udręce, a serce pełne trwogi. W Tobie ufność pokładam. Amen.

Czternasta Modlitwa - Serdeczność (14)
O Jezu! Jedyny Synu Ojca, Blasku i Wyrazie Jego istoty, wspomnij na serdeczne i pokorne polecenie się Ojcu w ufnej wypowiedzi: "Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha mego". I wtedy skonałeś. Ale choć całe Ciało okaleczałe i zbroczone Krwią, oddając ostatnie tchnienie, przestało żyć, Twa Boska moc otworzyła źródło Miłosierdzia i wylała zdroje łask odkupieńczych dla ludzkości. Przez tę drogocenną śmierć i wszystkie jej okoliczności błagam Cię, Królu Świętych, wzmocnij mnie i pomóż w walce przeciw szatanowi, ciału i krwi, ażebym umarły dla świata żył tylko Tobą i dla Ciebie. Proszę gorąco, przyjmuj w godzinę śmierci moją pielgrzymią i wygnańczą duszę u bram wieczności. Amen.

Piętnasta Modlitwa - Łaskawość (2)
O Jezu! Usymbolizowany w życiodajnej, rajskiej winorośli, wspomnij na obficie broczącą Krew, która popłynęła hojnie z Twego Ciała jak wino z dojrzałych gron w tłoczni. Przebity włócznią żołnierza, wylałeś wszystką Krew i Wodę do ostatniej kropli. Wisząc wysoko na krzyżu z opadłą Najświętszą Głową, stałeś się jak pęk zeschniętej mirry, bezwładny, odrętwiały, bez śladu życia na zewnątrz i we wnętrzu Ciała, aż do szpiku kości. Przez gorzką Mękę i przez wylaną drogocenną Krew błagam Cię, o słodki Jezu, zrań moje serce łaską, ażeby łzy pokuty i miłości stały się dla mnie dniem i nocą tak, potrzebne, jak chleb powszedni. Nawróć mnie całkowicie do Siebie, aby me serce utworzyło dla Ciebie stałe mieszkanie, aby moja mowa była Ci miła, a koniec życia uwieńczony nadzieją spotkania się z Tobą w raju, gdzie mógłbym Cię chwalić i błogosławić na wieki wraz ze wszystkimi Świętymi. Amen.

Z biografii św. Brygidy Szwedzkiej dowiadujemy się, że Chrystus do objawionych 15 modlitw związanych z "Tajemnicą Szczęścia" dodał 21 obietnic na korzyść tych, którzy będą te modlitwy odmawiać z wiarą i pobożnością. Te 21 obietnic wiążę z 21 kątami między ścianami we wnętrzu "ziarna". W umownej kolejności, od podstawy do szczytu "ziarna" kąty te utworzone są przez:

 Ð 1 - Chęć Bycia i Miłość
 Ð 2 - Chęć Bycia i Pokój
 Ð 3 - Chęć Bycia i Mądrość
 Ð 4 - Miłość i Pokój
 Ð 5 - Pokój i Mądrość
 Ð 6 - Mądrość i Miłość
 Ð 7 - Chęć Wzajemności i Pokój
 Ð 8 - Chęć Wzajemności i Mądrość
 Ð 9 - Chęć Wzajemności i Chęć Poznania
Ð 10 - Chęć Wzajemności i Chęć Działania
Ð 11 - Chęć Wzajemności i Chęć Pomocy
Ð 12 - Chęć Poznania i Mądrość
Ð 13 - Chęć Poznania i Miłość
Ð 14 - Chęć Poznania i Chęć Pomocy
Ð 15 - Chęć Poznania i Chęć Działania
Ð 16 - Chęć Pomocy i Miłość
Ð 17 - Chęć Pomocy i Pokój
Ð 18 - Chęć Pomocy i Chęć Działania
Ð 19 - Chęć Działania i Miłość
Ð 20 - Chęć Działania i Pokój
Ð 21 - Chęć Działania i Mądrość

Poniżej przedstawiam 21 obietnic Chrystusa. Po znaku Ð podano między którymi ścianami we wnętrzu "ziarna" znajduje się kąt korelowany z daną obietnicą. Kąt ten reprezentuje obszar Chrystusowego dobra, który jest dla nas wzorem, a z którego wypłynęła dana obietnica. Jezus pouczył św. Brygidę, że ktokolwiek będzie odmawiał te modlitwy zgodnie z Jego wskazaniami to:

1. Uwolni 15 dusz ze swej rodziny z czyśćca.
   Ð 11 - Chęć Wzajemności i Chęć Pomocy

2. 15 sprawiedliwych spośród krewnych zostanie potwierdzonych i zachowanych w łasce.
   Ð 7 - Chęć Wzajemności i Pokój

3. 15 grzeszników spośród krewnych zostanie nawróconych.
   Ð 9 - Chęć Wzajemności i Chęć Poznania

4. Osoba, która zmówi te modlitwy, osiągnie pewien stopień doskonałości.
   Ð 21 - Chęć Działania i Mądrość

5. Już na 15 dni przed śmiercią będzie przeżywała szczery żal za wszystkie popełnione grzechy z świadomością ich ciężkości.
   Ð 12 - Chęć Poznania i Mądrość

6. Na 15 dni przed śmiercią dam jej Moje najświętsze Ciało, ażeby przez Nie została uwolniona od głodu wiecznego oraz dam jej Moją drogocenną Krew do picia, by na wieki nie doznała dokuczliwego pragnienia.
   Ð 1 - Chęć Bycia i Miłość

7. Położę przed nią Mój zwycięski Krzyż jako pomoc i obronę przeciw zasadzkom nieprzyjaciół.
   Ð 20 - Chęć Działania i Pokój

8. Przed jej śmiercią przyjdę do niej z Moją najdroższą i ukochaną Matką.
   Ð 5 - Pokój i Mądrość

9. Przyjmę z dobrocią jej duszę i zaprowadzę do wiecznej radości.
   Ð 18 - Chęć Pomocy i Chęć Działania

10. Zaprowadziwszy ją tam, dam jej kosztować z przedziwnej studni Mojej Boskości, czego nie uczynię tym, którzy nie odmawiali tych czy podobnych modlitw.
    Ð 10 - Chęć Wzajemności i Chęć Działania

11. Trzeba wiedzieć, że choćby ktoś żył przez 30 lat w grzechu, lecz potem skruszonym sercem odmawiałby pobożnie te modlitwy albo przynajmniej powziął postanowienie ich odmawiania, Pan mu odpuści jego grzechy.
    Ð 8 - Chęć Wzajemności i Mądrość

12. Obroni go przed zgubnymi pokusami.
    Ð 14 - Chęć Poznania i Chęć Pomocy

13. Zachowa mu pięć zmysłów.
    Ð 15 - Chęć Poznania i Chęć Działania

14. Uchroni go przed nagłą śmiercią.
    Ð 2 - Chęć Bycia i Pokój

15. Uwolni jego duszę od kar wiecznych.
    Ð 4 - Miłość i Pokój

16. Człowiek ten otrzyma wszystko, o co poprosi Pana Boga i Najświętszą Pannę.
    Ð 13 - Chęć Poznania i Miłość

17. Jeśliby ktoś żył zawsze według woli Boga i musiałby umrzeć przedwcześnie, życie jego zostanie przedłużone.
    Ð 19 - Chęć Działania i Miłość

18. Ktokolwiek zmówi te modlitwy, uzyska za każdym razem odpust cząstkowy.
    Ð 3 - Chęć Bycia i Mądrość

19. Człowiek ten otrzyma zapewnienie, że cieszyć się będzie szczęściem chórów anielskich.
    Ð 6 - Miłość i Mądrość

20. Każdy, kto by innych nauczył tych modlitw, nie będzie nigdy pozbawiony radości i zasługi, ale one trwać będą wiecznie.
    Ð 17 - Chęć Pomocy i Pokój

21. Tam, gdzie odmawia się te modlitwy, Bóg jest obecny swoją łaską.
    Ð 16 - Chęć Pomocy i Miłość

Św. Małgorzata Maria Alacoque (1647-1690) dostąpiła wielu objawień Jezusa Chrystusa. Najdonioślejsze znaczenie miały objawienia od grudnia 1673 do czerwca 1675 roku poświęcone nabożeństwu do Najświętszego Serca Jezusowego. Zbawiciel pouczył ją między innymi słowami: "Moje Boskie Serce płonie tak wielką miłością ku ludziom, że nie może utrzymać dłużej tych gorejących płomieni, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie je rozlać za Twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi skarbami".

Chrystus przekazał jej również 12 obietnic skierowanych przez nią do czcicieli Jego Serca, które siostra Małgorzata opisała w listach. Po śmierci św. siostry Małgorzaty jej rozproszone listy zebrano i wyszczególniono z nich 12 obietnic Jezusa. Obietnice te łączą się z konstrukcją "ziarna", bo wynikają z działania dwunastu składników fundamentalnych w "ziarnie", którymi są:

Poniżej przedstawiam 12 obietnic Jezusa dla czcicieli Jego Serca i łączę z nimi składniki fundamentalne w "ziarnie". Po myślniku zaznaczam odpowiadający danej obietnicy składnik fundamentalny. Można zauważyć, że ukazane połączenia harmonizują z sobą, a przez to podkreślają prawidłowość doboru składników fundamentalnych w "ziarnie".

 1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie - Roztropność
 2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach - Porządek
 3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach - Radość
 4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci - Wytrwałość
 5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia - Wolność
 6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia - Prawda
 7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi - Bezinteresowność
 8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości - Zaufanie
 9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony - Poszanowanie
10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych - Wiedza
11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną - Sprawiedliwość
12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci - Miłosierdzie

Pierwsze trzy obietnice (1, 2, 3) łączą się z fundamentalnymi składnikami podstawowymi w "ziarnie". Następne trzy (4, 5, 6) ze składnikami podnoszącymi, a ostatnie sześć (7, 8, 9, 10, 11, 12) ze składnikami rozszerzającymi. Należy zauważyć, że kolejność obietnic jest ułożona zgodnie z konstrukcją "ziarna" - od podstawy do góry. Rozmieszczenie sześciu ostatnich składników i łączonych z nimi obietnic Jezusa układa się w formę trzech symetrycznych odbić względem płaszczyzn symetrii "ziarna":

I. Symetria względem płaszczyzny przechodzącej przez krawędź Wolności i wysokość ściany Mądrości:
    7. Bezinteresowność - 8. Zaufanie

II. Symetria względem płaszczyzny przechodzącej przez krawędź Prawdy i wysokość ściany Miłości:
    9. Poszanowanie - 10. Wiedza

III. Symetria względem płaszczyzny przechodzącej przez krawędź Wytrwałości i wysokość ściany Pokoju:
    11. Sprawiedliwość - 12. Miłosierdzie

W "ziarnie" te trzy płaszczyzny symetrii łączę symbolicznie z obliczami Bożego Serca (część 1- pkt R)

W jednym z listów św. Małgorzata Maria wyjaśnia, jakim wielkim darem jest Boże Serce dla nas: "To Boże Serce jest niezgłębioną otchłanią wszelkich dóbr, do której ubodzy mają się zwracać we wszystkich swoich potrzebach. Ono jest otchłanią radości, w której przepadają wszystkie nasze smutki. Jest otchłanią pokory przeciwko naszej pysze; jest otchłanią miłosierdzia dla nieszczęśliwych, jest wreszcie otchłanią miłości, w której powinniśmy ukryć cała naszą nędzę" (Liturgia Godzin, t. IV, s. 1264).

"O Panie, zanurz duszę moją w oceanie Bóstwa swego i udziel mi łaski poznania Ciebie, bo im Cię lepiej poznaję, tym Cię goręcej pragnę, a miłość moja potęguje się ku Tobie; czuję w swej duszy otchłań niezgłębioną, którą wypełnia tylko Bóg; rozpływam się w nim jak jedna kropla w oceanie; zniżył się Pan do nędzy mojej, jako promień słońca do ziemi pustej i skalistej, a jednak pod wpływem Jego promieni, okryła się dusza moja zielenią, kwieciem i owocami, i stała się ogrodem pięknym dla Jego odpocznienia", (św. siostra Faustyna, Dzienniczek 605).

W latach 1931-1938 Jezus przekazał w licznych objawieniach św. siostrze Faustynie (Helenie Kowalskiej, 1905-1938) orędzie o "Miłosierdziu Bożym". Orędzie to skierowane jest do wszystkich ludzi i stanowi wielką pomoc w rozpoznaniu woli i łaski Bożej w czasach, w których żyjemy. Orędzie zachęca do korzystania z Miłosierdzia Bożego. Jezus pouczył św. Faustynę: "Niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie Moje. Jest to znak na czasy ostateczne, po nim nadejdzie dzień sprawiedliwy" (Dzienniczek 848). "Napisz: Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, otwieram wpierw na oścież drzwi miłosierdzia mojego. Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia, ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwości mojej" (Dzienniczek 1146).

W orędziu "Miłosierdzia Bożego" Jezus zakreślił 5 różnych form postępowania przez które ludzie mogą korzystać z obfitości Miłosierdzia Bożego. Poniżej przedstawiam je w kolejności zgodnej z zapisami w Dzienniczku św. Faustyny. Są nimi :

1. Obraz Jezusa Miłosiernego (Dzienniczek 47-48)
2. Święto Miłosierdzia (Dzienniczek 49)
3. Głoszenie orędzia Miłosierdzia Bożego i uczynki miłosierdzia (Dzienniczek 50)
4. Koronka do Miłosierdzia Bożego (Dzienniczek 475-476)
5. Godzina Miłosierdzia (Dzienniczek 1320)

Dokonując analizy pouczeń Jezusa, które zanotowała św. siostra Faustyna w Dzienniczku można zauważyć, że każda z tych form dotyka i uaktywnia inne obszary Chęci w "ziarnie dobra". Relacje te przedstawiam poniżej.

1. Obraz - Chęć Bycia z Bogiem na obraz Jego Syna, Jezus podstawą bytu

W dniu 22 lutego 1931 roku św. Faustyna zapisała w Dzienniczku (47-48): "Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie. Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały."

Trzy lata po tej wizji, w roku 1934 św. Faustyna zacytowała w Dzienniczku (326-327) słowa Jezusa dotyczące obrazu: "Spojrzenie moje z tego obrazu jest takie jako spojrzenie z krzyża. (...) Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie".

Obraz ten jest oknem otwartym w Niebie na które spoglądamy z poziomu naszego ludzkiego bytu. Przez to okno promienie Miłosierdzia Bożego oświecają nasze sumienie i świadomość. Potknięcia, słabości, niewiedza i grzechy będące naszym udziałem zostają usprawiedliwione w promieniach Bożego Miłosierdzia. Postać Jezusa spogląda na nas tak jakbyśmy to my stali pod Krzyżem, a przez to przypomina Jego słowa, które wypowiedział wywyższony i przybity do Drzewa - "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią" (św. Łukasz 23:34). Zauważmy, jednak, że nad głową Zbawiciela nie ma napisu w języku hebrajskim, łacińskim i greckim: "Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski" (św. Jan 19:19), ale na dole obrazu znajduje się napis w języku polskim "Jezu ufam Tobie". Napis ten jak wiemy został umieszczony zgodnie z poleceniem Jezusa (Dzienniczek 47). Pierwsze słowo to "Jezu", a nie Królu lub Panie. Jest to napełniona uczuciem zdrobniała forma imienia Jezus. W takiej formie zwracamy się najczęściej do brata lub przyjaciela. Wydaje się, że na obrazie Jezus podąża w stronę tego napisu, który my odczytujemy i przywołujemy uczucie ufności. Gdy w duchu wymawiamy imię Jezu to Jezus kieruje się w naszą stronę, w stronę naszej ufności do Niego, tak jak gdyby chciał przez to podkreślić, że chce być postrzegany jako nasz Brat. Jednocześnie Jezus błogosławi mam, a wskazując na swoje Serce, utwierdza nas, że jesteśmy Jego braćmi i siostrami, braćmi i siostrami Syna Bożego. Wychodzące z Jego Serca promienie oświecają nasze serca i zachęcają do ufnego korzystania z Łaski i Miłosierdzia Bożego w mocy i z woli Ojca. Jezus pragnie byśmy jednocześnie byli w Jego Sercu i wzrastali tu na Ziemi w tym Bożym świetle.

2. Święto Miłosierdzia - Chęć Wzajemności

W roku 1931, po spowiedzi św. Faustyna usłyszała słowa Jezusa: "Mój obraz w duszy twojej jest. Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia", (Dzienniczek 49). Kilka lat później Jezus przypomina o Święcie Miłosierdzia:

- "Córko moja, mów światu całemu o niepojętym miłosierdziu moim. Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat.(...) Święto Miłosierdzia wyszło z wnętrzności moich, pragnę, aby uroczyście obchodzone było w pierwszą niedzielę po Wielkanocy", (Dzienniczek 699).

Podczas kanonizacji św. Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Jan Paweł II ogłosił zgodnie z wolą Jezusa pierwszą niedzielę po Wielkanocy jako Święto Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła. Święto to jest dniem wzajemnej radości człowieka i Boga. Jest dniem, w którym w szczególny sposób ludzka ufność z pomocą Łaski Bożej może otworzyć ludzkie serce na Miłosierdzie Boże.

3. Głoszenie orędzia Miłosierdzia Bożego i uczynki miłosierdzia - Chęć Działania

W Dzienniczku św. Faustyny zaraz po słowach Jezusa pouczających o potrzebie Święta Miłosierdzia czytamy: "Pragnę, ażeby kapłani głosili to wielkie miłosierdzie moje względem dusz grzesznych", (Dzienniczek 50). Słowa te można byłoby odczytać jako dotyczące powinności kapłanów głoszenia orędzia w Święto Miłosierdzia ale przecież w Święto Miłosierdzia ma występować już szczególne otworzenie serca człowieka na Miłosierdzie Boże, a więc przygotowanie tego stanu ducha wiernych, a co z tym się wiąże kapłańskie pouczenia muszą odbywać się wcześniej. W roku 1936 Jezus powiedział do św. Faustyny: "Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić. Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy - czyn, drugi - słowo, trzeci - modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu mojemu", (Dzienniczek 742).

4. Koronka do Miłosierdzia Bożego - Chęć Poznania

Jak wynika z zapisów w Dzienniczku (475-476), Jezus nauczył św. Faustynę odmawiać "Koronkę" w Wilnie 13-14 września 1935 r. "Koronkę" omawiamy na zwykłej cząstce różańca.
Na początku odmawiamy modlitwy: "Ojcze nasz", "Zdrowaś Maryjo", "Wierzę w Boga".
Na dużych paciorkach: Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach (w sumie 10 razy): Dla Jego bolesnej Męki, miej Miłosierdzie dla nas i całego świata
Na zakończenie mówimy trzykrotnie: Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.

Układ "Koronki" ma odbicie w strukturze "ziarna". Odmawiając "Koronkę" świadomie kierujemy naszą wolę w pokoju sumienia w stronę wzajemności z Bogiem. Łączymy naszą duszę z Bogiem, z jego wolą i mocą, a to właśnie zachodzi we wnętrzu "ziarna dobra". Miłosierdzie Boże usprawiedliwia, odmienia i utwierdza naszą duszę w wymiarach Miłości, Pokoju i Mądrości. "Koronkę" rozpoczynamy modlitwą "Ojcze nasz". Jest to akt łączenia naszego dobra z wolą Bożą przy wsparciu siedmiu Duchów Boga (opisuję to w części 2 - "Linie przenikania Ducha"). Wola Boża dotyka naszej Chęci Wzajemności od strony zewnętrznej "ziarna", natomiast nasza wola łączy tę chęć z podstawą "ziarna", którą jest Chęć Bycia. Powstaje w ten sposób pragnienie bycia z Bogiem i pragnienie rozpoznania woli Bożej. W rozpoznaniu woli Bożej pomaga nam Matka Boża, którą przez modlitwę "Zdrowaś Maryjo" prosimy o wstawiennictwo za nami. Matka Boża pomaga nam w czasie modlitwy wyciszyć nasze zmysły, oddala złe moce z otaczającej naszą duszę przestrzeni ducha, ochrania naszą wolę przed działaniem zła i uczula naszą świadomość na głos Boży.

W kolejnej modlitwie wyznając wiarę w Boga Trójjedynego dotykamy woli Bożej i doznajemy działania Bożej Łaski, bo Bóg rozpoznaje nasze pragnienia i otwiera nam okno Wiary-Nadziei-Miłości, przez które ofiarujemy Ojcu: "Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo (...) Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata". Kontakt z wolą Bożą, świadome jej odczucie i wiara w Bożą moc uzdalniają nas do przyjęcia Bożej Łaski. Jezus dał o tym wyraz gdy zwracał się do powątpiewających w niego ludzi z Nazaretu. Zdarzenie to opisał św. Marek (6:1-5): "A Jezus mówił im: Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony. I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał". Jezus w czasie swojej ziemskiej wędrówki pokochał ludzi, był z nimi, służył im, doświadczał trudów ludzkiego życia. Wypełniając jednocześnie dzieło powierzone Mu przez Ojca stał się Ofiarą na drodze do naszego zbawienia, bo natrafił na ludzką nieufność, niewiedzę, pychę, zdradę, poniżenie i został zabity na Krzyżu. Ludzie, którzy Go sądzili, wydawali na śmierć i zabili, nie widzieli w Nim Ofiary, którą składają Bogu. Widzieli w nim nieszczęśnika, którego zaliczyli do grona przestępców. Jednak czytając tekst Pisma Świętego wyraźnie można dostrzec, że to właśnie przez ludzi Syn Boży stał się Ofiarą, bo zgodnie z wolą Ojca zdał się na działanie ludzkiej woli, a przez to ujawnił związany z nią cały bezmiar zła. Zło wydało wyrok "winien jest śmierci" i wołało ludzkim głosem "ukrzyżuj, ukrzyżuj Go", by następnie przemówić czynem przez "ludzkie ręce", które biczowały, koronowały cierniem, przybiły do Krzyża i włócznią przebiły Serce Syna Bożego (Cztery Ewangelie). Jezus nawiązując do tego zdarzenia pouczył św. Faustynę: "w tej godzinie stała się łaska dla świata całego - miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość" (Dzienniczek 1572). To właśnie dzięki tylko temu Miłosierdziu, możemy nadal składać do modlitwy nasze dłonie i z otwartym sercem na działanie promieni Bożego Miłosierdzia ofiarować Ciało i Krew Syna jako Ofiarę "na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata", bo zdarzeń, których ludzie byli sprawcami prawie 2000 lat temu nie możemy już odmienić. Możemy odmienić tylko nasze serca, uczynić je miłującymi. Takie właśnie odmiany ludzkich serc za przyczyną Miłosierdzia Bożego są radością w Niebie. Nauczał o tym Jezus w przypowieściach - "cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła", "cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam" (św. Łukasz 15:1-10).

Okno Wiary-Nadziei-Miłości jest darem Trójcy Świętej. Przez okno to przenika do wnętrza naszej duszy światło Bożego Miłosierdzia i moc Jego Łask gdy odmawiamy następną część "Koronki", część wyrażającą naszą prośbę: "Dla Jego bolesnej Męki, miej Miłosierdzie dla nas i całego świata". Prośbę tę kierujemy do Boga 10 razy, bo bolesna Męka Chrystusa wyostrzyła naszą świadomość w kierunku 9 charakterystycznych obszarów (wierzchołków w "ziarnie") związanych z przykazaniami Ojca, błogosławieństwami Syna i owocami Ducha Świętego oraz uaktywniła naszą wolę w kierunku dobrych uczynków w Bożym świetle docierającym do człowieka przez Wiarę-Nadzieję-Miłość. Te 9 głównych kierunków rozwoju świadomości + 1 główny kierunek działania daje w sumie 10 podstawowych elementów niezbędnych w budowie świata wzajemności, poznania i pomocy w wymiarach Miłości, Pokoju i Mądrości. Wzmocnienie fundamentu tych dążeń podkreśla ostatnia odmawiana trzykrotnie część "Koronki": "Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem".

W czasie odmawiania "Koronki" dusza nasza doznaje dotknięcia przez wolę i moc Bożą - przez dwie dłonie Boga które, podniosły Jezusa z martwych i przywróciły do życia. Zabiegajmy o to dotknięcie zgodnie ze stanem naszej woli i świadomości.

- "Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem.(...) Pragnę, aby poznał świat cały miłosierdzie moje; niepojętych łask pragnę udzielać duszom, które ufają mojemu miłosierdziu", (Dzienniczek 687).

- "Zatwardziali grzesznicy, gdy ją odmawiać będą, napełnię dusze ich spokojem, a godzina śmierci ich będzie szczęśliwa (...) Gdy tę koronkę przy konających odmawiać będą, stanę pomiędzy Ojcem, a duszą konającą nie jako Sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel miłosierny", (Dzienniczek 1541).

- "Przez nią uprosisz wszystko, jeżeli to, o co prosisz, będzie zgodne z wolą moją", (Dzienniczek 1731).

Odmawiając "Koronkę do Miłosierdzia Bożego" uśmierzamy gniew Boży, zgłębiamy tajemnicę woli Bożej, poznajemy czym jest Miłosierdzie Boże i doświadczamy działania jego mocy.

5. Godzina Miłosierdzia - Chęć Pomocy

- "Córko moja, napisz, że im większa nędza, tym większe ma prawo do miłosierdzia mojego, a namawiaj wszystkie dusze do ufności w niepojętą przepaść miłosierdzia mojego, bo pragnę je wszystkie zbawić. Zdrój miłosierdzia mojego został otwarty na oścież włócznią na krzyżu dla wszystkich dusz - nikogo nie wyłączyłem" (Dzienniczek 1182).

- "O trzeciej godzinie błagaj mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w mojej męce, szczególnie w moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. Pozwolę ci wniknąć w mój śmiertelny smutek. W tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która mnie prosi przez mękę moją..." (Dzienniczek 1320).

- "Przypominam ci, córko moja, że ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy. W godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych; w tej godzinie stała się łaska dla świata całego - miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość", (Dzienniczek 1572).

Godzina 3 po południu jest godziną śmierci Jezusa na Krzyżu. Serce Jezusa zostało "otwarte na oścież włócznią", a w znaczeniu duchowym zostało na Krzyżu rozdarte ostrzem grzechów człowieka, które wpadając w przepaść Jezusowego Serca zostają oślepione miłością do Ojca i do "wszystkich dusz", do wszystkich ludzi. W godzinie tej, która jest godziną największej słabości fizycznej Jezusa, Bóg objawił człowiekowi moc swojego Miłosierdzia, które "zwyciężyło sprawiedliwość" ale ukazał również swoją największą słabość, bo jak zaznaczył Jezus "w godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych". W godzinie śmierci Serce Jezusa połączone z Ojcem rozbłysło jasnością całej swojej zbawczej dla nas mocy, otaczając Boga chwałą, a żyjąc z Nim w wieczności wskazuje i oświetla nam drogę do Nieba.

Siostra Maria Natalia (Kovacsics Mária, 1901-1992) doznała licznych objawień Jezusa, który prosił ją szczególnie o modlitwy, ofiary i post w duchu wynagrodzenia za grzechy świata. Pragnął On, ażeby Najświętszą Maryję Pannę ludzie postrzegali jako "Zwycięską Królową Świata". Jezus udzielił siostrze Marii Natalii licznych, bo aż trzydziestu trzech obietnic dla tych, którzy uczczą Matkę Bożą w sposób szczególny przez odprawienie nowenny ku czci Jej Niepokalanego Serca w pierwsze soboty miesiąca. W roku 1934 ukazał się jej Jezus mówiąc: "Moje łaski przywiązuję do oddawania czci Mojej Niepokalanej Matce. Te obietnice zostaną wypełnione we wszystkich, którzy przez dziewięć pierwszych kolejnych sobót z czystego serca, z prawą intencją i z gorliwą miłością spędzą dzień czcząc Jej Niepokalane Serce i wynagradzając Mu". Doświadczając tego objawienia siostra Maria Natalia nie wiedziała o tym, że Matka Boża już wcześniej prosiła za pośrednictwem siostry Łucji, która była wizjonerką w Fatimie (1917 r.) o nabożeństwo do Swego Niepokalanego Serca przez pięć pierwszych sobót. Po przekazaniu Kościołowi prośby Jezusa o dziewięć sobót, polecono jej zapytać, dlaczego prosi On o dziewięć sobót, skoro Matka Boża prosiła jedynie o pięć. Jezus odpowiedział: "Prośba o pięć pierwszych sobót jest znakiem pokory Mojej Matki. Ponieważ w Niebie nigdy nie wyzbyła się pokory, uważała, że nie jest godna posiadania prawa do takiego samego nabożeństwa jak Ja. Moja prośba z kolei jest znakiem Mojej miłości, która nie zniosłaby tego, że Moja część jest większa niż Jej, gdyż Ona i Ja płoniemy tą samą miłością". 15 sierpnia 1942 Jezus powiedział do siostry Marii Natalii: "Jak rodząc się przyszedłem na świat przez Niepokalane Serce Mojej Matki, tak samo przez to Serce dusze przyjdą do Mojego Najświętszego Serca". Na początku października 1945 roku Jezus pozwolił odczuć siostrze Marii Natalii jak moc Ducha Świętego zwiększała i wzmacniała się w Nim przed Jego śmiercią na Krzyżu. (Być może ślad tych odczuć można odnaleźć w analizie wizji Trójcy Świętej, którą przedstawiłem w części 2). Ze względu na przekazywane przesłania Jezusa siostra Maria Natalia doświadczyła niedowiarstwa ludzi i dystansowania się od niej. Po zlikwidowaniu na Węgrzech w roku 1950 wszystkich klasztorów zamieszkała na wsi gdzie żyła zapomniana i opuszczona.

Poniżej przedstawiam Modlitwy nowenny do Niepokalanego Serca Maryi, które zostały przekazane siostrze Marii Natalii przez Jezusa.

Modlitwa wprowadzająca na każdy dzień nowenny. W modlitwie tej podobnie jak w modlitwie "Ojcze Nasz" i "Zdrowaś Maryjo" dostrzegalny jest głos siedmiu Duchów Boga:

Niebieska Matko i Pani! Uciekamy się do Twego Matczynego i Niepokalanego Serca (Duch Pokoju)
ożywieni dziecięcą ufnością i porywem miłości aby Je uwielbiać i chwalić i aby wzywać Jego potężnego wstawiennictwa (Duch Radości).
Tę pokorną cześć, jaką Tobie oddajemy łączymy ze wspaniałością uwielbienia, które bez przerwy i z niewyczerpaną gorliwością składają Ci błogosławione chóry anielskie, święci w niebie i wszyscy słudzy na ziemi (Duch Wierności).
W szczególności łączymy tę cześć z nieprzemijającą chwałą, jaką otacza Cię Przenajświętsza Trójca, Ciebie, którą Ona wybrała sobie za Córkę, Oblubienicę i Matkę (Duch Miłości).
Wspomnij na nas, o Maryjo, na nas (Duch Łagodności),
którzy wzdychamy na tym łez padole, błagając Cię pełni ufności (Duch Ufności).
Racz nam wyprosić u Boga łaski, o które prosimy przez tę nowennę (Duch Cierpliwości).
Amen.

Nowenna jest tak ułożona, że w kolejne pierwsze soboty miesiąca przypomina nam o radości Nieba z obfitości dobra Matki Bożej. Tajemnice Jej "ziarna dobra" są rozważane od wierzchołków szczytowych nad którymi otwarte jest okno Wiary-Nadziei-Miłości w stronę podstawy osadzonej w Jej ludzkim bycie. Innymi słowy jest to dobro Matki Bożej widziane przez Boga i przenoszone do Nieba na zasadzie wiernego odbicia. W ten sposób Jej Chęć Bycia zostaje wprowadzona w głębię Nieba, a Jej Chęć Działania kieruje się z Nieba w stronę świata w którym żyjemy.

Pierwsza sobota pierwszego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - wierność.

Po tej modlitwie jak i po każdej modlitwie związanej z kolejną sobotą odmawiamy:
"Zdrowaś Maryjo" i "Litanię do Niepokalanego Serca Maryi"

Litania do Niepokalanego Serca Maryi (kolejne linie, które łączę w segmenty po 7 linii, podkreślają poszczególne Duchy Boże)
Panie, zmiłuj się nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami! (Duch Pokoju)
Panie, wysłuchaj nas! Jezu Chryste, wysłuchaj nas! (Duch Ufności)
Ojcze wieczny, który jesteś w niebie - zmiłuj się nad nami! (Duch Radości)
Synu, Zbawicielu świata, Boże - zmiłuj się nad nami! (Duch Wierności)
Duchu Święty, Boże - zmiłuj się nad nami! (Duch Łagodności)
Święta Trójco, jedyny Boże - zmiłuj się nad nami! (Duch Miłości)
Serce Maryi - módl się za nami! (Duch Cierpliwości)

Serce Maryi stworzone na wzór Serca Bożego... (Duch Miłości)
Serce Maryi, Serce Niepokalanie Poczętej... (Duch Pokoju)
Serce Maryi, godny przybytku Ducha Świętego... (Duch Wierności)
Serce Maryi, Serce Matki Bożej Mądrości... (Duch Cierpliwości)
Serce Maryi, Serce Matki Słowa Bożego... (Duch Ufności)
Serce Maryi, Serce Matki pięknej Miłości... (Duch Radości)
Serce Maryi, której miłość jest mocniejsza niż śmierć... (Duch Łagodności)

Serce Maryi, przeszyte mieczem boleści... (Duch Cierpliwości)
Serce Maryi, ofiarowane z Chrystusem u stóp krzyża... (Duch Miłości)
Serce Maryi, obrazie Serca Jezusowego... (Duch Pokoju)
Serce Maryi, rozkoszy serca Jezusowego... (Duch Radości)
Serce Maryi, przybytku świętości... (Duch Wierności)
Serce Maryi, Serce Szafarki wszelkich łask... (Duch Ufności)
Serce Maryi, wybawienie grzeszników... (Duch Łagodności)

Serce Maryi, pociecho utrapionych... (Duch Radości)
Serce Maryi, umocnienie opuszczonych... (Duch Cierpliwości)
Serce Maryi, ucieczko zrozpaczonych... (Duch Ufności)
Serce Maryi, schronienie dla prześladowanych i przygnębionych... (Duch Miłości)
Serce Maryi, nadziejo umierających... (Duch Pokoju)
Serce Maryi, obrono dla ludów w ich troskach... (Duch Łagodności)
Serce Maryi, mocy Kościoła w jego walce z potęgami ciemności... (Duch Wierności)

Serce Maryi, Serce Królowej zwyciężającej błędy całego świata... (Duch Pokoju)
Serce Maryi, Serce chwalebnej Królowej Wszechświata (Duch Wierności)
Serce Maryi, Serce naszej Matki... (Duch Miłości)
Serce Maryi, Serce godne największej chwały... (Duch Radości)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - przepuść nam, Panie! (Duch Łagodności)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - wysłuchaj nas, Panie! (Duch Cierpliwości)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - zmiłuj się nad nami! (Duch Ufności)

Módl się za nami, Święta Matko Boża (Duch Cierpliwości),
aby nasze serca rozpaliły się w zetknięciu z Boskim płomieniem, którym Twoje Serce jest w niewypowiedziany sposób objęte (Duch Miłości).
Boże wieczny i wszechmocny (Duch Radości)!
Ty przygotowałeś w Sercu błogosławionej Dziewicy Maryi godne mieszkanie dla Ducha Świętego (Duch Pokoju).
Udziel nam i tym wszystkim, którzy oddają cześć Jej Niepokalanemu Sercu (Duch Łagodności),
łaski coraz większego upodabniania się do niego (Duch Wierności).
Prosimy Cię o to przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego (Duch Ufności).
Amen.

Pierwsza sobota drugiego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - łagodność.

Pierwsza sobota trzeciego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - opanowanie.

Pierwsza sobota czwartego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - uprzejmość.

Pierwsza sobota piątego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - dobroć.

Pierwsza sobota szóstego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - cierpliwość.

Pierwsza sobota siódmego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - pokój.

Pierwsza sobota ósmego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - miłość.

Pierwsza sobota dziewiątego miesiąca: wiąże się z owocem Ducha Świętego - radość.

Modlitwa w czasie Mszy świętej, w dniu odprawiania Nowenny:
Ojcze niebieski, ofiaruję Tobie (Duch Radości)
- przez Niepokalane Serce Maryi (Duch Pokoju)
- Jezusa, Twojego umiłowanego Syna, który ofiarował się niegdyś na krzyżu (Duch Miłości)
i nadal ofiarowuje się bez przerwy na ołtarzach (Duch Cierpliwości).
Przez Niepokalane Serce Maryi przyjmij łaskawie tę ofiarę nieskalaną, czystą i świętą i zmiłuj się nad nami (Duch Łagodności).
Nie pozwól, aby krew Twojego Syna na próżno była rozlewana na ołtarzach, nie dozwól, by błagania Serca Maryi o zbawienie świata pozostały daremne (Duch Wierności).
Przez tę ofiarę i to błaganie wzywam Twoją Ojcowską dobroć. Udziel przebaczenia grzesznikom, ostatnich łask zbawczych umierającym, pokoju narodom i jedności oraz tryumfu Twemu Kościołowi (Duch Ufności).
Amen.

Modlitwa po Komunii Świętej:
Boskie Serce Jezusa (Duch Miłości),
ofiaruję Ci (Duch Radości)
- przez Niepokalane Serce Maryi (Duch Pokoju)
- tę świętą Hostię (Duch Wierności)
jako wynagrodzenie i zadośćuczynienie (Duch Ufności)
za wszystkie przewinienia (Duch Łagodności),
którymi ludzkość nie przestaje Cię obrażać (Duch Cierpliwości).
Amen.

Te 33 obietnice wiążę z 30 kątami pomiędzy łącznikami miłości przylegającymi do powierzchni ścian "ziarna" na jego krawędziach i dodaję do nich 3 kąty występujące w trójkącie Wiara-Nadzieja-Miłość. Wiara-Nadzieja-Miłość jest darem Trójcy Świętej dla nas i wiąże się z "ziarnem" przez łączniki Ufność, Serdeczność, Pokorność. Liczbę 30 można porównać z wiekiem Jezusa gdy rozpoczynał głosić Ewangelię. Liczbę 3 można zaś łączyć z trzema ostatnimi latami Jego życia związanymi z powierzonym Mu przez Ojca dziełem naszego zbawienia.

Lista tych trzydziestu trzech kątów w umownej kolejności, od podstawy do szczytu "ziarna" przedstawia się następująco:

 Ð 1 - Łagodność i Uczciwość
 Ð 2 - Uczciwość i Skromność
 Ð 3 - Skromność i Łagodność
 Ð 4 - Łagodność i Wierność
 Ð 5 - Mężność i Łagodność
 Ð 6 - Uczciwość i Mężność
 Ð 7 - Uczciwość i Szczerość
 Ð 8 - Skromność i Szczerość
 Ð 9 - Skromność i Wierność
Ð 10 - Wierność i Łaskawość
Ð 11 - Mężność i Umiarkowanie
Ð 12 - Mężność i Cierpliwość
Ð 13 - Szczerość i Życzliwość
Ð 14 - Szczerość i Zgodność
Ð 15 - Wierność i Przebaczenie
Ð 16 - Przebaczenie i Łaskawość
Ð 17 - Umiarkowanie i Cierpliwość
Ð 18 - Życzliwość i Zgodność
Ð 19 - Zgodność i Przebaczenie
Ð 20 - Łaskawość i Umiarkowanie
Ð 21 - Życzliwość i Cierpliwość
Ð 22 - Życzliwość i Ufność
Ð 23 - Ufność i Zgodność
Ð 24 - Przebaczenie i Pokorność
Ð 25 - Pokorność i Łaskawość
Ð 26 - Umiarkowanie i Serdeczność
Ð 27 - Serdeczność i Cierpliwość
Ð 28 - Serdeczność i Ufność
Ð 29 - Pokorność i Ufność
Ð 30 - Pokorność i Serdeczność
Ð 31 - Miłość i Nadzieja
Ð 32 - Nadzieja i Wiara
Ð 33 - Wiara i Miłość

Poniżej przedstawiam 33 obietnice Jezusa przekazane siostrze Marii Natalii. Po znaku Ð podaję pomiędzy którymi łącznikami znajduje się kąt korelowany z daną obietnicą. Kąt ten reprezentuje obszar ludzkiego sumienia do którego adresowana jest obietnica.

1. Wszystkiego, o co dusze proszą Moje Serce przez Serce Mojej Matki, o ile jest to zgodne z Bożymi pragnieniami i jeśli proszą Mnie z ufnością, udzielę im już w czasie odprawiania Nowenny.
  Ð 29 - Pokorność i Ufność

2. We wszystkich okolicznościach życia będą cieszyć się specjalną obecnością Mojej Matki i Moim błogosławieństwem.
  Ð 25 - Pokorność i Łaskawość

3. W nich samych i w ich rodzinach zapanuje pokój, harmonia i miłość.
  Ð 18 - Życzliwość i Zgodność

4. W ich rodzinach nie będzie zgorszeń ani niesprawiedliwości.
  Ð 1 - Łagodność i Uczciwość

5. Małżonkowie nie rozwiodą się, a rozwiedzeni powrócą do domu.
  Ð 4 - Łagodność i Wierność

6. Rodziny będą żyć w harmonii i wytrwają w prawdziwej wierze.
  Ð 7 - Uczciwość i Szczerość

7. Matki, które są w stanie błogosławionym, będą się cieszyć szczególną opieką Mojej Matki i otrzymają wszystko, o co poproszą dla siebie i dla swojego dziecka.
  Ð 13 - Szczerość i Życzliwość

8. Biedni znajdą mieszkanie i pożywienie.
  Ð 20 - Łaskawość i Umiarkowanie

9. Dusze znajdą umocnienie w trudach na modlitwie i nauczą się kochać Boga, bliźniego i swoich nieprzyjaciół.
  Ð 12 - Mężność i Cierpliwość

10. Grzesznicy nawrócą się bez wahania, nawet jeśli Nowenna jest odprawiana za nich przez inną osobę.
  Ð 32 - Nadzieja i Wiara

11. Grzesznicy nie wpadną ponownie w swe grzechy i znajdą nie tylko ich przebaczenie, lecz ponadto niewinność daną przez Chrzest, przez doskonały żal i miłość.
  Ð 24 - Przebaczenie i Pokorność

12. Kto odprawia tę Nowennę w stanie łaski, nie obrazi potem Mojego Serca żadną ciężką winą aż do śmierci.
  Ð 10 - Wierność i Łaskawość

13. Dusza, która się szczerze nawraca uniknie nie tylko ognia piekielnego, lecz ponadto kary czyśćcowej.
  Ð 15 - Wierność i Przebaczenie

14. Dusze letnie staną się gorliwe i trwając w gorliwości dojdą szybko do największej doskonałości i świętości.
  Ð 5 - Mężność i Łagodność

15. Jeśli rodzice lub inni członkowie rodziny odprawią Nowennę, żadne z ich dzieci ani inny członek rodziny nie będzie potępiony.
  Ð 19 - Zgodność i Przebaczenie

16. Wielu młodych znajdzie dzięki Nowennie wezwanie do kapłaństwa i życia zakonnego.
  Ð 8 - Skromność i Szczerość

17. Ci, którzy utracili wiarę odzyskają ją, a zabłąkani powrócą do prawdziwego Kościoła.
  Ð 23 - Ufność i Zgodność

18. Osoby duchowne i zakonne pozostaną wierne powołaniu; niewierni otrzymają łaskę nawrócenia i powrotu.
  Ð 22 - Życzliwość i Ufność

19. Rodzice i przełożeni będą wspierani w ich troskach nie tylko duchowych, lecz i materialnych.
  Ð 11 - Mężność i Umiarkowanie

20. Dusze łatwo oprą się pokusom ciała, świata i szatana.
  Ð 2 - Uczciwość i Skromność

21. Pyszni staną się szybko pokorni, a pogrążeni w nienawiści pozwolą się zwyciężyć miłości.
  Ð 30 - Pokorność i Serdeczność

22. Dusze gorliwe rozradują się słodyczą modlitwy i ofiary. Nie będzie ich nękał niepokój, strach i zwątpienie.
  Ð 17 - Umiarkowanie i Cierpliwość

23. Umierający nie będą musieli walczyć ze śmiercią ani przeciwko ostatnim zasadzkom szatana. Śmierć nagła i nieprzewidziana nie zaskoczy ich.
  Ð 21 - Życzliwość i Cierpliwość

24. Umierający zaznają głębokiego pragnienia życia wiecznego i zdadzą się na Moją wolę, umierając w ramionach Mojej Matki.
  Ð 31 - Miłość i Nadzieja

25. Na sądzie zaznają specjalnej opieki Mojej Matki.
  Ð 16 - Przebaczenie i Łaskawość

26. Dusze otrzymają łaskę odczuwania współczucia i miłości rozważając Moją Mękę i cierpienia Mojej Matki.
  Ð 6 - Uczciwość i Mężność

27. Dusze dążące do doskonałości dostąpią zaszczytu otrzymania głównych cnót Mojej Matki: pokory, czystości i miłości.
  Ð 9 - Skromność i Wierność

28. W chorobie czy w zdrowiu będzie im towarzyszyć radość wewnętrzna i zewnętrzna oraz uspokojenie.
  Ð 27 - Serdeczność i Cierpliwość

29. Dusze spragnione duchowości otrzymają łaskę cieszenia się bez większych trudności stałą obecnością Mojej Matki, a nawet Moją.
  Ð 26 - Umiarkowanie i Serdeczność

30. Dusze, które poczyniły postępy w zjednoczeniu mistycznym, otrzymają łaskę odczuwania, że to żyją już nie tyle one same, lecz że Ja żyję w nich. To znaczy, że to Ja kocham w ich sercu, modlę się w ich duszy, mówię przez ich usta i że posługuję się w działaniu całym ich bytem. Przeżyją cudowne doświadczenie polegające na odczuciu, że każde poruszenie w nich dobra, piękna, świętości, pokory, łagodności, posłuszeństwa, szczęścia, cudowności, to we wszystkim i zawsze JA SAM JESTEM, Bóg wszechmocny, nieskończony, jedyny Pan i Bóg, jedyna Miłość.
  Ð 33 - Wiara i Miłość

31. Dusze, które odprawiają tę Nowennę rozkwitną na całą wieczność jak czyste lilie wokół Niepokalanego Serca Mej Matki.
  Ð 28 - Serdeczność i Ufność

32. Ja, Boski Baranek, w Moim Ojcu z Duchem Świętym, rozraduję się wiecznie tymi duszami, które rozbłysną na Niepokalanym Sercu Mojej Matki jak lilie i które dzięki Memu Najświętszemu Sercu dojdą do chwały.
  Ð 14 - Szczerość i Zgodność

33. Dusze spragnione tego, co duchowe, postąpią szybko naprzód w praktykowaniu wiary i cnotliwego życia.
  Ð 3 - Skromność i Łagodność

Rok 1998 został poświęcony Duchowi Świętemu. W modlitwie do Ducha Świętego można wyróżnić pięć części, które wyraźnie łączą się ze strukturą "ziarna", bo do dotykają pięciu obszarów chęci w "ziarnie". Pierwsza część modlitwy łączy się z Chęcią Bycia. Kolejne części łączą się z Chęciami: Wzajemności, Pomocy, Poznania i Działania.

(1. Chęć Bycia z Bogiem - Chrystus podstawą bytu)
Duchu Święty, najsłodszy Gościu serc, ukaż nam głębokie znaczenie Wielkiego Jubileuszu, aby dusze nasze mogły go świętować z wiarą, w nadziei, która nie zawodzi, w miłości, która nie oczekuje niczego w zamian.
Duchu Prawdy, który przenikasz głębokości Boże, żywa pamięci i proroctwo Kościoła, prowadź ludzkość do poznania Jezusa z Nazaretu, Pana chwały, Zbawiciela świata, najwyższe spełnienie dziejów.
 
Przyjdź, Duchu miłości i pokoju!

(2. Chęć Wzajemności)
Duchu Stworzycielu, tajemniczy twórco Królestwa Bożego, mocą Twoich świętych darów wspomagaj Kościół, aby odważnie przekraczał próg nowego Tysiąclecia i niósł przyszłym pokoleniom światło zbawczego Słowa.
Duchu Świętości, Boskie tchnienie, które porusza wszechświat, przyjdź i odnów oblicze ziemi. Wzbudź w sercach chrześcijan pragnienie pełnej jedności, aby byli dla świata skutecznym znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego.
 
Przyjdź, Duchu miłości i pokoju!

(3. Chęć Pomocy)
Duchu Komunii, duszo i podporo Kościoła, spraw, aby bogactwo charyzmatów i posług służyło jedności Ciała Chrystusowego; spraw, aby wierni świeccy, osoby konsekrowane i wyświęceni szafarze wspólnie dążyli do budowania Królestwa Bożego.
Duchu Pocieszycielu, niewyczerpane źródło radości i pokoju, pobudzaj do solidarności wobec potrzebujących, dodaj chorym otuchy, napełń wystawionych na próbę ufnością i nadzieją, ożyw we wszystkich chęć czynnego zaangażowania w budowie lepszej przyszłości.
 
Przyjdź, Duchu miłości i pokoju!

(4. Chęć Poznania)
Duchu Mądrości, który nawiedzasz umysły i serca, spraw, aby postęp wiedzy i techniki służył życiu, sprawiedliwości i pokojowi. Wspieraj dialog z wyznawcami innych religii, pomóż różnym kulturom otworzyć się na wartości Ewangelii.
Duchu Życia, za Twoją sprawą Słowo stało się ciałem w łonie Dziewicy, Niewiasty, która milczy i słucha. Ucz nas wrażliwości na natchnienia Twojej miłości i gotowości do odczytywania zawsze znaków czasu, które stawiasz na drogach historii.
 
Przyjdź, Duchu miłości i pokoju!

(5. Chęć Działania na chwałę Boga)
Tobie, Duchu Miłości, wraz z Ojcem Wszechmogącym i Synem Jednorodzonym, wszelka cześć i chwała po wszystkie wieki wieków. Amen.

Modlitwa ta podobnie do wcześniejszej modlitwy Jana Pawła II do Ducha Świętego z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 dotyka pięciu obszarów chęci w "ziarnie":

(1. Chęć Bycia z Bogiem - Chrystus podstawą bytu)
Bądź błogosławiony, Ojcze,
bo w swojej nieskończonej miłości
dałeś nam Jednorodzonego Syna swego,
który za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało
w niepokalanym łonie Maryi Panny
i dwa tysiące lat temu narodził się w Betlejem.
On stał się naszym towarzyszem drogi
i nadał nowy sens historii,
która jest wspólnym wędrowaniem,
pośród trudów i cierpień,
drogą wierności i miłości
ku nowym niebiosom i nowej ziemi,
w których Ty, zwyciężywszy śmierć,
będziesz wszystkim we wszystkich.
 
Tobie chwała i cześć, Trójco Przenajświętsza,
Jedyny i Najwyższy Boże!

(2. Chęć Wzajemności)
Niech z Twojej łaski, Ojcze,
Rok Jubileuszowy
będzie czasem głębokiego nawrócenia
i radosnego powrotu do Ciebie;
niech będzie czasem wzajemnego pojednania ludzi
i przywrócenia zgody między narodami;
czasem, w którym miecze zostaną przekute
na lemiesze, ucichnie oręż i wzniesie się pieśń pokoju.
Daj nam, Ojcze,
abyśmy przeżyli Rok Jubileuszowy
idąc z uległością za głosem Ducha Świętego,
wiernie naśladując Chrystusa,
wytrwale słuchając słowa Bożego
i przystępując do źródeł łaski.
 
Tobie chwała i cześć, Trójco Przenajświętsza,
Jedyny i Najwyższy Boże!

(3. Chęć Pomocy)
Mocą swojego Ducha wspomagaj, Ojcze,
Kościół w dziele nowej ewangelizacji
i kieruj naszymi krokami po drogach świata,
abyśmy głosili Chrystusa swoim życiem,
podążając szlakiem naszej ziemskiej pielgrzymki
ku Miastu światłości.
Niech uczniowie Jezusa obdarzają miłością ubogich i uciśnionych;
niech będą solidarni z potrzebującymi
i hojni w dziełach miłosierdzia;
niech okazują łagodność braciom,
aby sami mogli zaznać Twojej łagodności
i przebaczenia.
 
Tobie chwała i cześć, Trójco Przenajświętsza,
Jedyny i Najwyższy Boże!

(4. Chęć Poznania)
Pozwól, Ojcze, aby uczniowie Twego Syna,
oczyściwszy pamięć i uznawszy własne winy,
stanowili jedno, aby świat uwierzył.
Niech rozwija się dialog
między wyznawcami wielkich religii
i niech wszyscy ludzie odkryją z radością,
że są Twymi dziećmi.
Niech z błaganiem Maryi, Matki narodów,
połączą się modlitwy apostołów
i chrześcijańskich męczenników,
sprawiedliwych ze wszystkich ludów ziemi
i wszystkich czasów,
aby Rok Święty był dla każdego człowieka
i całego Kościoła źródłem nowej nadziei i radości
w Duchu Świętym.
 
Tobie chwała i cześć, Trójco Przenajświętsza,
Jedyny i Najwyższy Boże!

(5. Chęć Działania na chwałę Boga)
Tobie, Ojcze wszechmogący,
początku wszechświata i człowieka,
przez Chrystusa, Żyjącego, Pana czasu i dziejów,
w Duchu, który uświęca wszystko,
chwała, cześć i uwielbienie,
dzisiaj i po wszystkie wieki.
Amen!

Modlitwa ta wypłynęła z papieskiego serca troskającego się o losy Kościoła wkraczającego w kolejne milenium. Jak wiemy Kościół jest hierarchiczny, posiada wewnętrzną strukturę. W tym przypadku można ją porównać do szkieletu, który utrzymuje ciało. Ciało to tworzy Boże Ciało Chrystusa połączone z ciałem wiernych. Nasza ludzka wola jest więc przez takie połączenie w ciągłej konfrontacji z wolą Bożą. Ta konfrontacja jest na pewno dla nas ludzi budująca, bo przecież jesteśmy w niej wspierani mocą Bożej łaski i miłosierdzia. Szkielet, a więc hierarchia łączy się z ciałem, ale czy należy do niego? Duch Święty przenika jedno i drugie i łączy w swoim wnętrzu. Ciało Kościoła powinno więc budować w nas ducha, który potrafi rozpoznać kierunek działania woli Bożej, bo zbieżne jest to z ostrzeżeniem Jezusa: "Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie" (św. Mateusz 7:21). Jezus wie, że nawet w Kościele, z którego szkieletem się złączył i w którym ofiaruje swoje Ciało nie wszystko działa zgodnie z wolą Bożą. Św. Paweł pisze w Liście do Rzymian o usprawiedliwieniu przez wiarę ale przecież wiara bez uczynków jest pusta jak zaznacza w swoim liście św. Jakub Apostoł (2:14-26), a sam Jezus wyraźnie wskazuje na znaczenie uczynków gdy rozdziela owce od kozłów (św. Mateusz 25:31-46). Również w Dzienniczku (742) św. siostry Faustyny znajdujemy słowa Jezusa wskazujące na konieczność uczynków: "bo nawet wiara najsilniejsza nic nie pomoże bez uczynków". Ważne są więc uczynki wynikające z wiary, a więc mające źródło w sercu człowieka, a nie uczynki wynikające z nakazu prawa. Można bowiem przestrzegać prawo, mieć pojętny rozum, a serce twarde i nieczułe. "Ziarno" wyraźnie wskazuje, że stanowi strukturę złożoną według planu Bożego, która uzdalnia nas do dobrych uczynków z wiary. Światło Wiary-Nadziei-Miłości oświeca "ziarno" od samego momentu poczęcia i pomaga w podziale pragnień człowieka. Cytowana modlitwa Jana Pawła II wyraźnie wskazuje na potrzebę działania i wzrastania w Bożym świetle na chwałę Bożą. Modlitwa ta miała swoje źródło w sercu Papieża, a przez ukazany związek ze strukturą "ziarna" świadczy pośrednio o istnieniu tej struktury.

Chciałbym również przypomnieć, że Jan Paweł II rozszerzył rozważania różańcowe o dodatkową część "Światła". Część "Światła" jest reprezentowana w "ziarnie", tak jak i w przytoczonych powyżej modlitwach Papieża przez 5 Chęci (część 1 - pkt Y). Pierwsza tajemnica Światła: "chrzest Jezusa" wskazuje na Chęć Bycia z Bogiem, druga: "wesele w Kanie" jest związana z Chęcią Działania oświetlaną przez Wiarę-Nadzieję-Miłość. Kolejne tajemnice: "Nauka o królestwie Bożym", "Przemienienie" i "Ustanowienie Eucharystii" są reprezentowane przez Chęci, odpowiednio: Pomocy, Poznania i Wzajemności. Jest to kolejny przykład na to, że występują podobieństwa i powiązania struktury modlitwy ze strukturą "ziarna".

________________________________________________________________________